آهنگ‌های زنگ بستنی‌فروشی: علم پشت جذابیت بازاریابی آن‌ها

تعداد کمی از صداها نوستالژی تابستان را به وضوح به اندازه صدای زنگ یک کامیون بستنی تداعی می کنند. کودکان با هیجان به سمت این ملودی هجوم می آورند، در حالی که بزرگسالان اغلب با ترکیبی از علاقه و ناراحتی خفیف از آن استقبال می کنند. چرا این کامیون ها اصرار دارند که آهنگ های قدیمی و اغلب منسوخ شده کودکان را تکرار کنند؟ پاسخ در یک ترکیب عمدی از استراتژی بازاریابی و نمادگرایی فرهنگی نهفته است.

از منظر تجاری، پخش مکرر به عنوان یک شکل موثر از "برندسازی صوتی" عمل می کند. کامیون های بستنی در محیط های گذرا فعالیت می کنند که در آن تشخیص سریع مشتری بسیار مهم است. ملودی ثابت به عنوان یک لوگوی شنیداری عمل می کند و یک ارتباط ذهنی فوری بین صدا و محصول ایجاد می کند. این برندسازی صوتی موثرتر از نشانه های بصری به تنهایی از سر و صدای شهری عبور می کند و اطمینان حاصل می کند که کامیون حتی در محله های شلوغ نیز برجسته می شود.

انتخاب موسیقی کودکان نیز به همان اندازه استراتژیک است. با توجه به اینکه کودکان جمعیت هدف اصلی هستند، آهنگ های آشنا باعث ایجاد هیجان می شوند و درخواست های خرید را برای والدین ایجاد می کنند. مطالعات روانشناختی نشان می دهد که ملودی های تکراری و ساده، یادآوری را در ذهن جوانان افزایش می دهد و ارتباط تجاری را قوی تر می کند.

از نظر فرهنگی، این آهنگ ها به عنوان سنگ بنای نسلی درآمده اند. همان آهنگ هایی که در دهه 1980 والدین را آزار می دادند، اکنون هنگام شنیدن توسط بزرگسالان، خاطرات دوران کودکی را تداعی می کنند. این تشدید احساسی، کامیون بستنی را از یک فروشنده صرف به یک نهاد نوستالژیک تبدیل می کند - حضور آن به تنهایی می تواند فروش را بدون پخش هیچ موسیقی ای تحریک کند.

در حالی که برخی این حلقه های بی پایان را آزاردهنده می دانند، اما اثربخشی این روش غیرقابل انکار است. موسیقی متن کامیون بستنی یک مورد نادر را نشان می دهد که در آن الزامات تجاری و سنت فرهنگی کاملاً همسو هستند. دفعه بعد که آن آهنگ آشنا بعد از ظهر شما را قطع کرد، به یاد داشته باشید: شما در حال شنیدن دهه ها روانشناسی بازاریابی هستید که به یک ملودی واحد و به طرز آزاردهنده ای جذاب تبدیل شده است.